Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ محققان مرکز پزشکی سیدرز-ساینای (Cedars-Sinai) با شرکت فضایی اکسیوم اسپیس همکاری کردند تا آزمایش کنند که آیا می‌توان سلول‌های بنیادی را در ایستگاه فضایی بین المللی تولید و رشد داد یا خیر.
تحقیقات در حوزه‌ی سلول‌های بنیادی فراتر از محدودیت‌های زمینی گسترش می‌یابد. محموله اولیه مورد نیاز برای آزمایش‌های دو ساله از طریق پرواز فضایی «Axiom Mission ۲» که قرار است در اوایل ماه آینده پرتاب شود، تحویل داده می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!


سلول‌های بنیادی اغلب به عنوان بلوک‌های سازنده حیات در نظر گرفته می‌شوند. کمی پس از تشکیل جنین، این سلول‌ها شروع به تقسیم می‌کنند و سپس بالغ می‌شوند یا به سایر سلول‌ها و اندام‌های بدن انسان تمایز می‌یابند. با بالا رفتن سن، آن‌ها به پر کردن جای انواع مختلف سلول‌ها ادامه می‌دهند و به ما کمک می‌کنند تا از آسیب‌ها و بیماری‌ها بهبود پیدا کنیم. ما پیش از این دریافته‌ایم که چگونه سلول‌های بنیادی خاصی را استخراج و پیوند دهیم تا به افراد در بهبود شرایطی مانند سرطان خون کمک کنیم. اما دانشمندان امیدوارند که پتانسیل جوان‌سازی سلول‌های بنیادی روزی به ما این امکان را بدهد که انواع زیادی از بیماری‌ها را درمان کنیم.
با این حال در حال حاضر، ما هنوز در مراحل اولیه درمان با سلول‌های بنیادی هستیم و موانع زیادی برای تبدیل آن‌ها به یک درمان پزشکی عملی وجود دارد.
یکی از این موانع، منابعی است که معمولا برای رشد یک دسته از سلول‌های بنیادی سالم در آزمایشگاه لازم است. در سال‌های اخیر، برخی از دانشمندان استدلال کرده‌اند که فضا می‌تواند به کاهش این مشکل کمک کند.
برخی تحقیقات نشان داده‌اند که محیط ریزگرانشی موجود در فضا با شرایطی که سلول‌های بنیادی به طور طبیعی در آن رشد می‌کنند نسبت به شرایطی که در یک آزمایشگاه استاندارد یافت می‌شود، سازگاری بهتری دارد. امید می‌رود که تولید سلول‌های بنیادی در فضا آسان‌تر باشد و این سلول‌ها سالم‌تر از نسخه‌ی رشد یافته در زمین باشند. دیدن نحوه‌ی رشد آن‌ها در فضا ممکن است به ما کمک کند تا عملکرد درونی آن‌ها را بهتر درک کنیم، از جمله اینکه چگونه آن‌ها ممکن است تبدیل به سلول‌های سرطانی شوند.
بنا بر اعلام وبگاه گیزمودو، محققان این مطالعه و سایرین پیش از این نیز نمونه‌هایی از سلول‌های بنیادی را برای مدت کوتاهی به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاده‌اند، اما اکنون، به نظر می‌رسد که آن‌ها در تلاش هستند تا با انجام کاری جدید جاه‌طلبی‌های خود را گسترش دهند و آن ایجاد سلول‌های بنیادی پرتوان (iPSC) از ابتدا در ایستگاه فضایی بین‌المللی است.
سلول‌های بنیادی پرتوان از سلول‌های بالغ مشتق می‌شوند و سپس می‌توان آن‌ها را به هر سلولی تبدیل کرد.
یکی از محققین اصلی این پروژه و زیست شناس سلول‌های بنیادی در موسسه پزشکی سیدرز-ساینای گفت: این اولین بار است که سلول‌های بنیادی پرتوان القایی به طور کامل در فضا ساخته می‌شوند. این سلول‌ها بسیار قدرتمند هستند، زیرا می‌توانند با نمونه‌برداری کوچکی از پوست یا خون طی فرآیندی به نام «برنامه‌ریزی مجدد» که چند هفته طول می‌کشد ساخته شوند.
تحقیقات این تیم توسط کمک مالی ناسا تامین می‌شود. اما مواد آن‌ها توسط ماموریت اکسیوم ۲ که دومین پرواز به ایستگاه فضایی بین‌المللی توسط این شرکت مستقر در تگزاس است، به فضا می‌رود. این پرتاب قرار است در روز نهم ماه مه پرتاب شود.
این اولین ماموریت از سه ماموریت برنامه‌ریزی شده توسط محققان سیدرز-ساینای طی دو سال آینده خواهد بود. در طول این راه، دانشمندان بررسی خواهند کرد که آیا پرواز فضایی برنامه‌ریزی مجدد سلول‌های بنیادی پرتوان را تغییر یا افزایش می‌دهد و همچنین توانایی آن‌ها برای تقسیم و تمایز پس از ساخته شدن را بررسی خواهند کرد. اگر این آزمایش‌ها و سایر آزمایش‌های مرتبط با سلول‌های بنیادی ثمربخش باشد، فضا به خوبی می‌تواند به بخش مهمی از این زمینه‌ی تحقیقاتی در حال رشد تبدیل شود.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: ایستگاه فضایی بین المللی سلول های بنیادی پرتوان سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۸۰۳۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک 

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپس‌ها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده می‌کند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک می‌کند.

گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یون‌های محلول در آب برای انتقال سیگنال‌ها در نورون‌ها استفاده می‌کند، الهام گرفته اند.

یکی از ویژگی‌های مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورون‌ها اجازه می‌دهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.

این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد می‌آورد» و ما را به ساخت سیستم‌های مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیک‌تر می‌کند.

«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، می‌گوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانه‌هایی است که نه تنها می‌توانند الگو‌های ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.

ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانه‌های الکتریکی باعث حرکت یون‌ها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون می‌شود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را می‌توان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.

طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر می‌گذارد و این نشان می‌دهد می‌توان کانال‌ها را برای کار‌های خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دان‌ها همچنین در تلاش برای یافتن روش‌های مختلف ترکیب این سیناپس‌های مصنوعی هستند.

اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید می‌تواند برای طیف وسیعی از کاربرد‌های آینده مقیاس پذیر باشد.

مجریان این طرح می‌گویند اگرچه سیناپس‌های مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. ان‌ها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار می‌کنند که از محیطی مشابه مغز استفاده می‌کند.

این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیند‌ها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانه‌ها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.

نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • ارائه تسهیلات کم بهره برای جهش تولیدات شیلاتی در استان بوشهر
  • کسب رتبه نخست محقق پژوهشکده سرطان معتمد در جشنواره تحقیقات برتر «سلول درمانی و سلول های بنیادی»
  • کسب رتبه نخست محقق پژوهشکده سرطان معتمد در جشنواره تحقیقات برتر «سلول درمانی و سلول‌های بنیادی خونساز»
  • همه چیز درباره خدمات پرینت سه بعدی فلزی در تهران
  • آماده پرتاب ماهواره برای دیگر کشورها هستیم/ پایگاه جدید فضایی ایران در چابهار دسترسی به مدارهای متوعی را فراهم می‌کند
  • کشف تکنیکی جدید برای تغییر گروه خونی اهدایی
  • قدرتمندترین موتور فضایی چین ۵۰۰ تن پیشرانش تولید کرد
  • یافته‌های پژوهشگران برای افزایش ظرفیت دیالیز برای بیماران
  • تحقق رونق تولید و رشد اقتصادی با بهبود شرایط کاری کارگران
  • ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک